শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ অসমৰ অন্যতম প্ৰখ্যাত ধৰ্মীয় আৰু সাংস্কৃতিক পথপ্ৰদৰ্শক। ১৫শ শতিকাত, তেওঁ এক নতুন ধৰ্মীয় আৰু সামাজিক আন্দোলন আৰম্ভ কৰিছিল, যি পিছলৈ বৈষ্ণৱ ধৰ্ম নামেৰে জনপ্ৰিয়তা লাভ কৰে।
 |
| শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ আৰু অসমীয়া বৈষ্ণৱ ধৰ্ম |
এই আন্দোলনে অসমীয়া সমাজত গভীৰ পৰিৱৰ্তন আনিছিল আৰু আজিও ইয়াৰ প্ৰভাৱ অনুভূত হয়।
শংকৰদেৱৰ জীৱন আৰু ধৰ্মীয় দৰ্শন
শংকৰদেৱৰ জন্ম ১৪৪৯ চনৰ পৰা ১৪৬৩ চনৰ ভিতৰত বৰদোৱাত হৈছিল, যদিও তেওঁৰ সঠিক জন্মবছৰ সন্দৰ্ভত বিভিন্ন মতভেদ আছে। তেওঁৰ পিতৃ কুশুম্বৰ ভুঁঞা আৰু মাতৃ সত্যসন্ধ্যা। কিশোৰ অৱস্থাত, তেওঁ টলপৰা গীতিত উচ্চ শিক্ষা লাভ কৰিছিল, যি তেওঁৰ বৌদ্ধিক বিকাশত বিশেষ ভূমিকা লৈছিল।
তেওঁ একেশ্বৰবাদত বিশ্বাসী আছিল আৰু শুদ্ধ ভক্তিৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰিছিল। শংকৰদেৱৰ মতে, মূৰ্তিপূজা আৰু কঠোৰ ধৰ্মীয় নিয়ম-নীতিৰ প্ৰয়োজন নথাকে; ভক্তিৰ মাধ্যমেৰে ভগৱানক লাভ কৰিব পাৰি।
বৈষ্ণৱ ধৰ্ম আৰু সামাজিক পৰিৱৰ্তন
শংকৰদেৱৰ দ্বাৰা প্ৰচাৰিত বৈষ্ণৱ ধৰ্ম সহজ-সৰল আৰু সকলোৰে বাবে উন্মুক্ত আছিল। ইয়াৰ মূল ভিত্তিসমূহ হ'ল:
- জাতি-পাতিৰ উৰ্গমনি
- এক ঈশ্বৰৰ উপাসনা
- সামূহিক ভক্তি আৰু কীৰ্তন
- যজ্ঞ আৰু বলিদান প্ৰথাৰ বিৰোধিতা
- সাধাৰণ জীৱন আৰু নৈতিক আচার-ব্যৱহাৰৰ ওপৰত গুৰুত্ব
তেওঁ সমাজৰ সকলো শ্ৰেণীৰ মানুহক একে দৃষ্টিৰে চোৱাৰ আহ্বান জনাইছিল, যি সেই সময়ৰ সামাজিক ব্যৱস্থাত এক গুৰুত্বপূর্ণ পৰিৱৰ্তন অনা সিদ্ধান্ত আছিল।
নামঘৰ আৰু সত্ৰ
শংকৰদেৱে ধৰ্মীয় শিক্ষাৰ প্ৰচাৰৰ বাবে নামঘৰ আৰু সত্ৰ প্ৰতিষ্ঠা কৰিছিল।
নামঘৰ
নামঘৰ হৈছে উপাসনাৰ স্থান, য'ত একেলগে হৰিনাম সংকীৰ্তন কৰা হয়। ইয়াত জাতি-পাতিৰ ভেদাভেদ নাথাকে, সকলোৰে বাবে ইয়াৰ দুৱাৰ উন্মুক্ত। নামঘৰৰ কিছু গুৰুত্বপূর্ণ দিশ হ'ল:
- সামূহিক উপাসনা
- সমাজত একতা আৰু সাম্যতা স্থাপন
- ধৰ্মীয় শিক্ষাৰ প্ৰসাৰ
সত্ৰ
সত্ৰ হ'ল বৈষ্ণৱ ধৰ্ম প্রচাৰ আৰু শিক্ষা কেন্দ্ৰ। ইয়াত সাধু-সন্তসকলে ধৰ্মীয় শিক্ষা প্ৰদান কৰে, কীৰ্তন, ভজন, নাট-ভাওনাৰ জৰিয়তে বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ আদৰ্শ প্রচাৰ কৰে। সত্ৰ সংস্কৃতি আজিও অসমৰ সামাজিক জীৱনৰ এক অবিচ্ছেদ্য অংশ।
শংকৰদেৱৰ সাহিত্য আৰু সাংস্কৃতিক অৱদান
শংকৰদেৱে অসমীয়া ভাষা, সাহিত্য, সংগীত আৰু নাট্যকলাত অপৰিসীম অৱদান আগবঢ়াইছে। তেওঁ বিভিন্ন সাহিত্যিক সৃষ্টি কৰি অসমীয়া ভাষাক এক নতুন দিশত লৈ গল।
উল্লেখযোগ্য গ্ৰন্থসমূহ
- কীৰ্তনঘোষা – বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ অন্যতম মুখ্য গ্ৰন্থ
- ভগৱত পুৰাণৰ দশম স্কন্ধৰ অনুবাদ – শ্ৰীকৃষ্ণৰ জীৱনৰ কাহিনী
- গুণমালা – ভগৱান কৃষ্ণৰ গুণৰ বৰ্ণনা কৰা কাব্য
নাট আৰু ভাওনা
শংকৰদেৱে নাট আৰু ভাওনা সৃষ্টি কৰি অসমীয়া নাট্যকলাক সমৃদ্ধ কৰিছিল। তেওঁৰ নাটসমূহত ধর্মীয় আদৰ্শৰ উপদেশ দিয়া হৈছে। কিছু প্ৰধান নাট:
- চিহ্নযাত্ৰা – শংকৰদেৱৰ প্ৰথম নাট
- পাৰিজাত হৰণ – শ্ৰীকৃষ্ণৰ লীলা আধাৰিত নাট
- কলিয় দমন – কৃষ্ণৰ অসুৰ বিনাশক কাৰ্যৰ কাহিনী
ভাওনা আৰু সত্ৰীয়া নৃত্যও অসমীয়া সংস্কৃতিক সমৃদ্ধ কৰাৰ ক্ষেত্ৰত শংকৰদেৱৰ অন্যতম অবদান।
অসমীয়া সমাজত বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ প্ৰভাৱ
শংকৰদেৱৰ এই আন্দোলনে অসমীয়া সমাজত গুৰুত্বপূর্ণ পৰিৱৰ্তন আনিছিল।
সামাজিক পৰিবর্তন
- জাতিভেদ প্ৰথাৰ প্ৰতিবাদ
- সামূহিক ধৰ্মীয় উপাসনাৰ বিকাশ
- ধৰ্মীয় শিক্ষা সকলোৱে লাভ কৰাৰ সুযোগ সৃষ্টি
সাংস্কৃতিক পৰিবর্তন
- অসমীয়া সাহিত্য, সংগীত, আৰু নাট্যকলাৰ সমৃদ্ধি
- ভাওনা আৰু সত্ৰীয়া নৃত্যৰ বিকাশ
- হৰিনাম সংকীৰ্তনৰ প্রচলন
শংকৰদেৱৰ দ্বাৰা প্ৰচাৰিত বৈষ্ণৱ ধৰ্মে অসমীয়া সমাজত গভীৰ প্ৰভাৱ পেলাইছে। ইয়াৰ ফলত অসমীয়া সমাজৰ ধৰ্মীয়, সামাজিক, আৰু সাংস্কৃতিক জীৱনত এক নতুন দিশ আহে। সত্ৰ আৰু নামঘৰৰ ব্যৱস্থা আজিও অসমৰ ধৰ্মীয় জীৱনৰ এক গুৰুত্বপূর্ণ অংশ। শংকৰদেৱৰ আদৰ্শ আৰু দৰ্শন আজিও অসমীয়া সমাজৰ মৌলিক স্তম্ভ হিচাপে অৱস্থান কৰি আছে।
.webp)
.webp)
